استودیو همگرا(ساختارهای هتروژن)

پرسه زنی، نوعی گردش بی هدف در هزارتوی معماری مدرن، که با گونه ای از ادراکِ در حالِ عدم تمرکز توامان است. به عنوان ابزاری که امکان خوانش و کشف مجدد لاله زار را می‌دهد، منجر به کشف دروازه هایی شد ،که ما را از پوسته ی هموژن لاله زار که به کل آن بست می دهیم، به دنیا های کوچکی پرتاب می کنند. دنیاهایی که در گوشته ها زیست می کنند، گوشته هایی که از خوانش هموژن لاله زار جدا افتاده اند. واین اتفاق موجب شکل گیری و تجربه ی کیفیت فضاهایی متفاوت و جدیدی از لاله زار شد. دروازه هایی که آنرا gateway و جابه جایی بین دنیا هایی که آن را teleport می نامیم.
شناخت هاله(aura) و جو این فضاها فارغ از برنامه فعلی و موجود در آن‌ها ما را به سمت دیالوگ با کسبه و اهالی قدیمی و همواره ساکن در محیط برد و منجر به کشف مجددی شد.  زیست لاله‌زاری دیگر در کنار لاله‌زاری که می‌بینیم، لاله‌زاری که در ناخودآگاه جمعی اهالی هر روز رخ می‌دهد و محصول تخیل و روایت آدم‌هاست.  و با این مسئله روبرو شدیم که آیا ارزش این لاله‌زار ذهنی کمتر از لاله‌زار عینی است که می‌بینیم؟ و چه می‌شود اگر در یک طرح خیال پردازانه آن را نمایان و تصور کنیم که این لاله‌زار هم یک روز می‌تواند رخ دهد. شهری که در تقابل شهر واقع که فیزیکال و قابل لمس است راه ورود به عمیق ترین نقاط ذهن ماست،عمقی که انتها ندارد.
شهر رد ها
نغمه کثیری – فربد یمنی – آرمان مشهدی – بابک سروری
استودیو ساختارهای هتروژن
کامران حیرتی