شاید بتوان گفت که یکی از ریشهایترین فعالیتهای مربوط به معماری، ساختن است. شیوه ساخت یا به عبارت دیگر Constructional Form مفهومی است که بخش بزرگی از معماری نمیتواند بدون آن به وجود آید و شاید ایدههای معمارانه بدون شیوههای ساخت متناظر خود، گنگ و عقیم بمانند.
در این دوره و با سه سرفصل: سیستم های سازهای، استراتژی متریال و وضعیت کرفت میکوشیم پایههای تئوریک موضوع ساخت را بنا نهیم و به پرسشهای زیر پاسخ دهیم: آیا سازه موضوعی مستقل از معماری و متعلق به حوزه مهندسی است؟ آیا سازه زیباست؟ رویکردهای زیباییشناسانه به سازه چیست؟ فرم ساختاری چیست و چه تفاوتی با فرم هنری دارد؟ متریال چگونه میتواند جنریتور معماری شود؟ آیا تغییر متریال معنی معماری را تغییر میدهد؟ آیا بدون طرح قبلی میتوان دست به ساخت معماری زد؟ شیوه ساخت چه پرسشهایی درباره آیندهی معماری مطرح میکند و چه توضیحاتی در مورد گذشتهی آن میدهد؟
در جهانی که کالایی شدن معماری، نیازمند استاندارد شدن سیستمهای سازه و شیوههای ساخت است و بازار میکوشد وجوه بیانگری معمارانه را از این موضوع حذف کند، (۱) میتوان به این فکر کرد که پرداختن به تئوری ساخت به عنوان راهی برای بازگرداندن معماری به محملی برای تفکر بشری باشد.
۱-جملهای از مقاله بازگشت به نظم؛ وضعیتی برای تکتونیک، اثر کنت فرامپتون.
فارغالتحصیلان دورههای «یک یکم، استودیوهای همگرا، استودیو ماده/ فرم/ ساختار» از ده درصد تخفیف جهت ثبتنام برخوردار خواهند بود.
کامنت ها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.