(رویکردهای نظری نو در تاریخنگاری و تفسیر معماری ایران)
تاریخنگاری و فهم معماری گذشته ایران در دهههای اخیر تابع تحولاتی که در تاریخنگاری هنر و معماری در سطح جهانی اتفاق افتاده دستخوش تغییرات بسیار بودهاست. تغییراتی که به نحو جدی در آموزش و پژوهش معماری و هنر در داخل ایران انعکاس نیافتهاند. در این دوره به نقد رویکردهای مسلط در ایران و معرفی رویکردهای جدید به تاریخنگاری و تفسیر معماری ایران، خصوصا در دوره پس از اسلام، خواهیم پرداخت. تحولاتی که منشا آن بهکاربستن رویکردهای جدید علوم انسانی، تاریخنگاری پسااستعماری و مشارکت عالمانه محققان بومی فعال در کشورهای اروپایی بوده است.
کامنت ها
هنوز بررسیای ثبت نشده است.