محمدرضا قدوسی پایان‌نامه‌اش را با عنوان «شش سناریو به‌دنبال معمار» در زمینه باززنده‌سازی خرمشهر پس از جنگ ارائه کرد و سابقه کار معماری و شهرسازی و تدوین طرح جامع در کشورهای ایران، کانادا و عراق را در کارنامه‌اش دارد. در سال ۱۳۸۵ معماران و بنا‌کنندگان زاو را تأسیس کرد و در دهه ۸۰ با پروژه خانه میوه باربد (۱۳۸۷، چاپ‌شده در نیویورک تایمز به عنوان پروژه منتخب از ایران) و خانه پدری (۱۳۹۰) و همچنین همکاری با مجله معمار شناخته می‌شد. در سال‌های بعد خوابگاه دختران بی‌سرپرست (۱۳۹۳)، استودیو فرش‌فیلم (۱۳۹۶) و مرکز فرهنگی رونگ (۱۳۹۶) و پروژه‌های دیگری در نقاط مختلف ایران جوایز ایرانی و بین‌المللی متعددی را برای زاو به همراه داشت، از جمله: جایزه معمار در سال‌های مختلف، دفتر معماری منتخب از ایران در فستیوال معماری لندن در ۲۰۱۴، دو پروژه منتخب در جایزه فریتز هوگر در ۲۰۱۷، برنده جایزه خانه مجله AR ، سه جایزه اول آرکیتایزر در بخش‌های اجتماعی، بشردوستانه و رنگ، جایزه مسکن ارزان‌قیمت WAN AWARDS در ۲۰۱۸، ساختمان فرهنگی سال DEZEEN، ویلای تقدیرشده جایزه WAF و پروژه منتخب بخش رنگ در معماری WAN AWARDS در ۲۰۱۹، جایزه اول فستیوال بین‌المللی طراحی تایپه، فینالیست جایزه تمیز برای شخصیت معماری سال خاورمیانه در ۲۰۲۰، بنای سال ArchDaily، برنده جایزه ویژه رنگ WAF، حضور در لیست منتخب ۵۰ شخصیت طراحی و معماری برتر خاور میانه Id50، برنده Grand Prix du Design در دسته‌بندی هتل و چندمنظوره در ۲۰۲۱. زاو با پروژه ماجرا در جزیره هرمز (۱۳۹۹) در عرصه بین‌المللی بیشتر شناخته شد. محمدرضا قدوسی در این سال‌ها در استودیوهای مستقل و دانشگاهی در زمینه طراحی معماری تدریس کرده است.