هستی‌شناسی ساخت

ساختن که از قدیمی‌ترین کنش‌های بشری است. به دلیل اهمیت تاریخی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی‌اش از نظرگاه فلاسفه و اندیشمندان دور نبوده است. اما در سالیان اخیر به دلیل پنداشتن ساخت به عنوان یک موضوع تکنیکی محض و بی نیاز از تفکر، نفوذ و رسوخ این ایده‌ها به تفکر معماران چندان عمیق و اثرگذار نبوده است. از سوی دیگر علی رغم بینش عمیق و مهارت زبانی و دانش وسیع این اندیشمندان، تصورات آن‌ها در باب ساخت و فعالیت‌های مرتبط با آن در برخی موارد نیاز به بازنگری و تطبیق با دریچه نگاه معمارانه دارد. بدین جهت لزوم خوانشی انتقادی از اندیشه‌های فلسفی پیرامون «ساختن» برای نجات این کنش کهن از حیطه تکنیک محض، ضروری به نظر می‌رسد.

در این دوره با اتکا به بنیان‌های فکری کتاب  «وضع بشر» اثر «هانا آرنت»، و با اشارات مقتضی به آثار سایر اندیشمندان سعی خواهیم نمود تا به بررسی پایه‌های فکر آن بپردازیم و تقلایی در جهت شناخت آن‌ها داشته باشیم. اندیشه اساسی آرنت در این کتاب این است که انسان موجودی است مشروط و واقع در وضعیت، و اشیایی که در این وضعیت ساخته می‌شوند، از نو سازندگان بشری خود را مشروط می‌کنند. شناخت این چرخه های وضعیت ما را به هستی شناسی ساخت می‌رساند و در واقع به این دو پرسش اساسی پاسخ می‌دهد: چرا معماری به وجود می‌آید؟ و این به وجود آمدن چه تغییراتی در ما ایجاد می‌کند؟
دانشجویان دوره‌های قبلی مدرس، دانشجویان و فارغ‌التحصیلان یک‌یکم، همگرا و پایه  از 10 درصد تخفیف برخوردارند.